Emocje są nieodłącznym elementem naszego życia, pełnią funkcję informacyjną, określając nasz stosunek do otaczającego świata. W piątek służba psychologiczna – pedagogiczna zaprosiła nas na zabawę edukacyjną. Cel- rozwijać umiejętności rozpoznawania emocji i refleksji. Spotkały nas tu pracujące panie. Dzieci od razu zapoznały nowe zawody – psycholog, specjalny pedagog i logopeda. Aby wejść do Sali, na drzwiach są symbole, należało je dotknąć i wykonać zadanie; serduszko – objąć kolegów, nuta – zatańczyć, ręka – dać cześć kolegom i paniom.
W Sali „wystartowałyśmy“ rakietą na planetę – Emocje. Nauczyłyśmy chodzić jak Ufoludki, spotkałyśmy wyspy minek, odgrywałyśmy je. Psycholog opowiedział o pracy naszego mózgu i receptorów, odpowiadałyśmy na różne pytania. Zrobiłyśmy słoneczko przyjaźni, razem wycinałyśmy, pisałyśmy i z kolegami chowałyśmy pod promieniami słońca. Z modeliny robiłyśmy różne figury, a także dróżkę dla pingponga i dmuchając w słomkę, pędziłyśmy piłkę po dróżce. Słuchając nagranych dźwięków, szukałyśmy odpowiedni rysunek. Czas w zabawach mijał szybko, panie poczęstowały dzieci owocami, złożyłyśmy nawzajem życzenia i wróciłyśmy do przedszkola. Za tak krótki pobyt w poradni, dzieci dowiedziały się, że, nie ma dobrych, ani złych emocji – złe lub dobre są jedynie sposoby reagowania na emocje. Nie mamy wpływu ani kontroli nad tym, czy emocje się pojawią. Możemy decydować o sposobie, w jaki zareagujemy, gdy emocja się pojawi. Dzieci mają prawo nie rozumieć (nie umieć nazwać) przeżywanych emocji. Tego powinniśmy ich nauczyć. Świat emocji dzieci jest spontaniczny, ekspresyjny, gwałtowny – nie ma nad nimi refleksji i analizy, czy tak wypada, czy nie. Zapraszamy do galerii zdjęć.
Irena Szczerbo
